Θα χρειαστούμε:
(Για δυο μερίδες)
Στήθος κοτόπουλου ( ανάλογα πόσο τρώνε οι δυο :) ).
Μισό λεμόνι.
Μισό αβοκάντο.Ελαιόλαδο.
Αλάτι.
Πιπέρι.
Ρίγανη.
Λίγο αλεύρι.
Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε και κόβουμε το αβοκάντο σε κομματάκια.
Σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο (λιγότερο από κουταλιά σούπας) και μόλις κάψει, τσιγαρίζουμε ελαφρώς το στήθος από το κοτόπουλο (το κάνουμε κυρίως για να μην είναι τελείως βραστό, δεν το παρακάνουμε όμως με το τσιγάρισμα, τόσο ώστε να ροδίσει το κρέας).
Προσθέτουμε νερό ώστε να σκεπαστεί το κρέας και ρίχνουμε το αλάτι, το πιπέρι, λίγη ρίγανη και το αβοκάντο.
Αφήνουμε να βράσουν καλά.
Έπειτα, αφαιρούμε σε ένα πιάτο το κοτόπουλο και σουρώνουμε το ζωμό που έχει απομείνει σε ένα σκεύος (αυτό το κάνουμε κυρίως για να απομακρύνουμε τη ρίγανη και να μη μας πικρίσει η σάλτσα).
Επανατοποθετούμε την κατσαρόλα στη φωτιά και ρίχνουμε και πάλι λίγο ελαιόλαδο.
Προσθέτουμε περίπου τέσσερις κουταλιές της σούπας από το ζωμό και πασπαλίζουμε λίγο αλεύρι, ανακατεύουμε συνεχώς έως ότου δέσει.
Σε ένα μπλέντερ, τοποθετούμε τα κομμάτια του αβοκάντο που τόση ώρα έβραζαν με το κοτόπουλό μας, την σως που δημιουργήσαμε στην κατσαρόλα, λίγο χυμό λεμονιού και μερικές κουταλιές από το ζωμό μας (ανάλογα με το πόσο θέλουμε να είναι σφιχτή η σάλτσα μας ή όχι).
Χτυπάμε καλά και η σάλτσα αβοκάντο είναι έτοιμη.
Στον υπόλοιπο ζωμό από το κοτόπουλο μας μπορούμε να ετοιμάσουμε ένα ρύζι με μανιτάρια ή ότι άλλο τραβάει η όρεξή μας για συνοδευτικό.
Καλή σας όρεξη!
Ιστορία της ιδέας:
Η φίλη μου η Κλεοπάτρα μου έμαθε ένα φανταστικό πιάτο που το τρώνε στην Αγγλία, αν δεν κάνω λάθος (ε Κλεάκι μου;), αβοκάντο με τόνο και λεμόνι!
Και εγένετο έρωτας με το αβοκάντο έκτοτε!
Τα αβοκάντο άρχισαν να δίνουν και να παίρνουν στο σπίτι :) (με μέτρο πάντα στις μερίδες γιατί παχαίνουν, μην ξεγελιέστε).
Μια μέρα είπα να τα παντρέψω με κοτόπουλο κι έκανα όλο αυτό που σας περιέγραψα παραπάνω!
Το αποτέλεσμα ήταν μια ωραιότατη πράσινη σάλτσα η οποία στη γεύση μοιάζει με αυγολέμονο χωρίς όμως το αυγό (μη σας πω ότι σκέφτομαι να την δοκιμάσω και σε ντολμαδάκια με αμπελόφυλλα)!
Για όσους ίσως δεν γνωρίζουν, το αβοκάντο έχει μια γεύση πολύ βουτυρένια, στη Νέα Ζηλανδία ( όπως με πληροφόρησε η φίλη μου η Καλλιόπη που πέρασε τρεις ολόκληρους μήνες από τη ζωή της εκεί :) ) το αλείφουν σε ψωμί, προσθέτουν αλατάκι και χλουπ το τρώνε αντί να βάζουν μαργαρίνες (πράσινο βούτυρο, φανταστικό ε;) ! Το ίδιο μου είπε κι ο ξάδερφός μου ο Γιώργος που έχει τελειώσει και σχολή μαγειρικής βεβαίως βεβαίως :) Είναι πολύ πολύ θρεπτικά και φουλ στις βιταμίνες!!!
Δήμητρα Παπαδοπούλου
