Θα χρειαστούμε:
Ένα μπρίκι,
νερό (για ένα μπρίκι :)),
λίγα αποξηραμένα φύλλα πράσινου τσαγιού,
ζελατίνη,
σιρόπι από γλυκό κουταλιού περγαμόντο,
αποξηραμένα cranberries.
Εκτέλεση:
Βράζουμε σε ένα μπρίκι το πράσινο τσάι.
Προσθέτουμε την ζελατίνη σύμφωνα με τις οδηγίες και ανακατεύουμε καλά έως ότου να διαλυθεί τελείως.
Προσθέτουμε 2-3 κουταλάκια σιρόπι από γλυκό κουταλιού περγαμόντο.
(Συνήθως μου αρέσει ως γλυκαντικό μέσο το σιρόπι των γλυκών κουταλιού γιατί, υπάρχουν σε όλα τα σπίτια, εκτός από γλύκα προσδίδουν και ιδιαίτερο άρωμα και συν τις άλλοις είναι κρίμα να πετιούνται όταν τελειώνει το γλυκό.)
Μοιράζουμε σε μπολάκια και αφήνουμε να κρυώσουν λίγο.
Τοποθετούμε τα μπολάκια στο ψυγείο και όταν αρχίσει το ζελέ να στερεοποιείται, προσθέτουμε αποξηραμένα cranberries.
Αφήνουμε να παγώσει και έτοιμο!
Καλή σας όρεξη!
Ιστορία της ιδέας:
Ε βασικά, το ζελέ είναι αγαπημένο γλύκισμα, μια μέρα λοιπόν ήμουν στο Ουάου Μάρκετ (γιατί αλήθεια το λέμε πάντα Σούπερ;;) και χάζευα το ράφι με τα ζελέ... κεράσι...φράουλα...ανανά.. κλασικά... μου ήρθε λοιπόν μια σκέψη τύπου, γιατί πάντα περιοριζόμαστε στις κλασσικές αυτές γεύσεις σε ότι αφορά το ζελέ; Δεν είναι απλά ένα υγρό στο οποίο προσθέτουμε κάτι μέσα για να πήξει; Ας διαβάσω την ετικέτα συστατικών... μούμπλε μούμπλε...ετικέτα...συστατικά... -> "ζελατίνη" ... χμ... πράγματι!!! Άρα, μπορούμε να κάνουμε ζελέ με οτιδήποτε μας έρθει στο κεφάλι το οποίο είναι σε υγρή μορφή;;
Κι έτσι σκέφτηκα να δοκιμάσω το πράσινο τσάι, αντιοξειδωτικό, χωρίς χρωστικές, χωρίς τεχνητά αρώματα, πράσινο παστέλ χρώμα, τι άλλο να θέλει κανείς; ( για να μη πω τώρα και για ζελέ από παντζάρι ε;;; :)).
Κι έτσι προέκυψε αυτό το ζελέ!
Καταλαβαίνετε φυσικά ότι το πεδίο πειραματισμών είναι ανεξάντλητο!!!
Καλά ζελέ!!!!!
Δήμητρα Παπαδοπούλου
Ένα μπρίκι,
νερό (για ένα μπρίκι :)),
λίγα αποξηραμένα φύλλα πράσινου τσαγιού,
ζελατίνη,
σιρόπι από γλυκό κουταλιού περγαμόντο,
αποξηραμένα cranberries.
Εκτέλεση:
Βράζουμε σε ένα μπρίκι το πράσινο τσάι.
Προσθέτουμε την ζελατίνη σύμφωνα με τις οδηγίες και ανακατεύουμε καλά έως ότου να διαλυθεί τελείως.
Προσθέτουμε 2-3 κουταλάκια σιρόπι από γλυκό κουταλιού περγαμόντο.
(Συνήθως μου αρέσει ως γλυκαντικό μέσο το σιρόπι των γλυκών κουταλιού γιατί, υπάρχουν σε όλα τα σπίτια, εκτός από γλύκα προσδίδουν και ιδιαίτερο άρωμα και συν τις άλλοις είναι κρίμα να πετιούνται όταν τελειώνει το γλυκό.)
Μοιράζουμε σε μπολάκια και αφήνουμε να κρυώσουν λίγο.
Τοποθετούμε τα μπολάκια στο ψυγείο και όταν αρχίσει το ζελέ να στερεοποιείται, προσθέτουμε αποξηραμένα cranberries.
Αφήνουμε να παγώσει και έτοιμο!
Καλή σας όρεξη!
Ιστορία της ιδέας:
Ε βασικά, το ζελέ είναι αγαπημένο γλύκισμα, μια μέρα λοιπόν ήμουν στο Ουάου Μάρκετ (γιατί αλήθεια το λέμε πάντα Σούπερ;;) και χάζευα το ράφι με τα ζελέ... κεράσι...φράουλα...ανανά.. κλασικά... μου ήρθε λοιπόν μια σκέψη τύπου, γιατί πάντα περιοριζόμαστε στις κλασσικές αυτές γεύσεις σε ότι αφορά το ζελέ; Δεν είναι απλά ένα υγρό στο οποίο προσθέτουμε κάτι μέσα για να πήξει; Ας διαβάσω την ετικέτα συστατικών... μούμπλε μούμπλε...ετικέτα...συστατικά... -> "ζελατίνη" ... χμ... πράγματι!!! Άρα, μπορούμε να κάνουμε ζελέ με οτιδήποτε μας έρθει στο κεφάλι το οποίο είναι σε υγρή μορφή;;
Κι έτσι σκέφτηκα να δοκιμάσω το πράσινο τσάι, αντιοξειδωτικό, χωρίς χρωστικές, χωρίς τεχνητά αρώματα, πράσινο παστέλ χρώμα, τι άλλο να θέλει κανείς; ( για να μη πω τώρα και για ζελέ από παντζάρι ε;;; :)).
Κι έτσι προέκυψε αυτό το ζελέ!
Καταλαβαίνετε φυσικά ότι το πεδίο πειραματισμών είναι ανεξάντλητο!!!
Καλά ζελέ!!!!!
Δήμητρα Παπαδοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου