Ζυμαρικά με χταπόδι, κόκκινη σάλτσα και soy sauce με wasabi!

Θα χρειαστούμε:
1 σακουλάκι ζυμαρικά (κοχύλια κατά προτίμηση).
1 τοματοπελτέ.
1 κουταλιά συμπυκνωμένη σάλτσα.
1 κρεμμύδι.
3 μεγάλα πλοκάμια από χταπόδι βρασμένο.
3 κουταλιές ελαιόλαδο.
Λίγο βούτυρο.
Λίγο ξύδι.
Λίγη ζάχαρη.
Αλάτι.
Πιπέρι.
Θυμάρι.

Σάλτσα σόγιας με γουασάμπι (soy sauce with wasabi).

Εκτέλεση:
Βράζουμε τα μακαρόνια κατά τα γνωστά με λίγο αλάτι. Όπως θέλει ο καθένας, αλντέντε, μαλακά, προς το σκληρό, ό,τι θέλετε!
Τα βουτυρώνουμε και τα αφήνουμε στην άκρη.
Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το τσιγαρίζουμε με λίγο λάδι.
Προσθέτουμε τον τοματοπελτέ και ανακατεύουμε.
Έπειτα από λίγη ώρα προσθέτουμε το ελαιόλαδο, το αλάτι, το πιπέρι, το θυμάρι, την συμπυκνωμένη σάλτσα , 1 κουταλιά ξύδι, λίγη ζάχαρη, λίγο νερό και μόλις πάρει βράση ανακατεύουμε.
Στα μισά της βράσης, προσθέτουμε το χταπόδι κομμένο σε φέτες.
Κατεβάζουμε από τη φωτιά όταν η σάλτσα έχει δέσει αρκετά.
Ανακατεύουμε με τα μακαρόνια, σερβίρουμε και πασπαλίζουμε από επάνω τη σάλτσα σόγιας με το γουασάμπι (θα την βρείτε στα σούπερ μάρκετ, είδη με ασιατική κουζίνα, κλπ).
Προσοχή, επιλέγουμε μια σάλτσα σόγιας με γουασάμπι που να μην καίει πολύ! Δοκιμάστε την πριν τη ρίξετε στο φαγητό κι έχουμε άλλα :)

Καλή σας όρεξη!

Ιστορία της ιδέας:
Εάν είσαστε από αυτούς τους τυχερούς που ο αδερφός τους ψαρεύει, κάνει ψαροτούφεκο κλπ κλπ, σίγουρα έχετε συχνά στο ψυγείο σας ένα βάζο με χταποδάκι που συντηρείται μέσα σε ελαιόλαδο και ξύδι κι έχει φροντίσει η μανούλα να το βράσει για να το έχετε έτοιμο. Ένα από αυτά τα άτομα είμαι κι εγώ λοιπόν. Ζυμαρικά και κόκκινη σάλτσα ήταν η μεγάλη απόφαση που πήρα για να αναδείξω αυτό το θεσπέσιο έδεσμα! Κι άρχισαν οι μαγειρικές στην κουζίνα! Έρχεται και η Ευθυμούλα-συγκάτοικος να βοηθήσει κι έβαλε την τέχνη της, θυμάρι στη σάλτσα, βούτυρο στα μακαρόνια, τον τοματοπελτέ (σκόπευα να βάλω μόνο συμπυκνωμένη σάλτσα) κι ήρθε κι έγινε ένα φαγητό όνειρο! Κι εκεί που έλεγες πως δεν μπορεί να γίνει καλύτερο, αποφάσισα να βάλω και την σάλτσα σόγιας με το γουασάμπι από επάνω! Τα λόγια είναι περιττά! Κι όλα αυτά για να πάρουμε φαγητό στο γραφείο! Τί ωραία που μπορεί να γίνει η καθημερινότητα με λίίίγη φαντασία και κέφι :)
Δήμητρα Παπαδοπούλου